จักรวาลของจักรยาน

ในจักรวาลของจักรยาน
คงมีแค่การ “ขี่ไป” และ “ขี่กลับ”
สุนทรียะแห่งการขับขี่กำลังถูกลืมเลือนไป
เหลือเพียงแค่ “เป้าหมาย”
ที่ตั้งไว้ดั่งศรของอรชุน

เมื่อมีคนซ้อนท้าย
เป้าหมายก็แบ่งเป็นสองเหมือนรอยแยกของลิ้นอสรพิษ

ซีกหนึ่งคือความหรรษา
กับอีกซีกที่เป็นความทรงจำสามัญ
ที่พร้อมจะถูกลืมเลือนจากปัญญาชน
“ความทรงจำและปัญญา”
กำลังสร้างและบ่อนทำลายไปพร้อมกัน
ฉันหันไปบอกคนซ้อนท้ายว่า
“จักรยานมีเพียงสองล้อกับสองขาถีบของคนปั่น”

คนซ้อนท้ายโอบแขนกอดรอบเอวฉัน
แนบผิวแก้มอ่อนนุ่มกับแผ่นหลังแข็งกระด้าง
กระซิบถ้อยคำแผ่วเบาราวกระซิบของสายลม
“สองล้อวิ่งตามกัน แต่สองขาของฉันกับเธอไม่เหมือนล้อจักรยาน”

๒๗ เมษายน ๒๕๕๓
๒๒.๑๕ น.
อารมณ์กวีของสองสหาย
ท่ามกลางความร่านร้อนของอุณหภูมิอากาศและการเมืองของเดือนเมษายนปี ๕๓